De langste dag

Vandaag is het de langste dag. Verdomme. Moet ik nog langer wachten totdat ik morgen de bergen in kan. Ik zal wel weer nog vroeger dan normaal op zijn. Ik zal me wel weer moeten dwingen in bed te blijven. Ik heb me in zo'n geval gedwongen om niet meer voor 5 uur op te staan. En dat kan lang duren als je op wilt staan. Maar ik heb slaap nodig. Te weinig slaap breekt mij altijd dezelfde dag nog op. Dus er is geen alternatief dan slaap pakken in de uren die daarvoor het meest geschikt zijn. 's Nachts dus. Gelukkig heb ik geen moeite met in slaap komen. Dus ik ga dadelijk lekker mijn bedje in. Ik verheug me wel altijd op de slaap. Ook nu weer. En het feit dat ik morgen weer met Coach Leo kan gaan klimmen (doel voor morgen: minder vlak/dalen en een minimum van 1200 hoogtemeters) dwingt me nu rust te gaan pakken. Mijn fiets ligt al ongeduldig klaar in de auto. Dus voor vandaag houd ik het hierbij. Ik weet zeker dat het verslag over de training vanmorgen zeer boeiend zal worden. Immers weer "een grootste uitdaging tot nu toe". Tot morgen, uiterlijk overmorgen.