maandag 25 juli 2011

The Rodder, what's next?

't Moest ervan komen. En het is sneller als ik zelf had verwacht dan nu al gebeurd. The Rodder in niet langer meer een utopie (zie foto rechts). Vanmiddag gebeurde het. Eigenlijk zat de training er voor vandaag wel op. Na 5 keer Aremberg en 4 uur en 1 kwartier "koers" vond ik het wel welletjes en keerde terug naar de auto. Leo was er nog niet en ik besloot nog even wat oefeningen te doen bij de auto om de doorbloeding naar mijn stuitje en kont  weer op gang te brengen. Het resultaat voelde goed en ik bedacht dat ik eigenlijk nog best fit was. Leo was er nog steeds niet,de neus van mijn fiets stond richting Rodder, dus ik dacht "why not?". Dus ik sprong weer op mijn stalen ros en zette koers richting De Rodder, 3 kilometer verderop, 7,9% gemiddeld, met een gevreesd stuk kilometer van 12%. Een doder. Je ziet er niemand fietsen, buiten ons gekken. Mijn modus stond ingeschakeld op "extreem doseren". Dat is sowieso niet moeilijk op de Rodder,want de aanloop naar de beruchte kilometer is ook al zo'n 8 a 9%. Het is dus vanaf het begin al aanpoten. Desondanks nog extra gedoseerd. Zo extreem, dat de kilometerstand nog net 4kmh aangaf. Eenmaal aangekomen bij de beruchte kilometer verdween de kilometerstand zelfs van het display, wat wil zeggen dat het tempo onder de 3,6kmh gekomen is. Gedurende de beruchte kilometer is heel af en toe de kilometerstand weer in het display verschenen, sporadisch. Totdat de kilometer doorstaan was, toen weer snel naar >4kmh, het vlakt daarna ook vrij snel af. Ondanks, dat ik tijdens de beruchte kilometer 1 keer een moment heb stilgestaan, om me te verzetten vanwege mijn opnieuw brandende billen en stuitje, is de beklimming legitiem. Af en toe moet ik wel stilstaan.Ik heb mijn handen/armen nodig om mijn zitvlak omhoog te duwen om zo iets te verschuiven. Als ik me niet op de handrem zet en ik haal mijn handen van het stuur (tevens trappers) ga ik in sneltreinvaart achteruit weer de Rodder af.
Ik ben beretrots en gerustgesteld dat het mij nu (al) is gelukt. Maar ik ga hem nog terugzien, die Rodder.Om hem dan vaker te beklimmen. Lastig zal hij blijven en hij zal best nog wel eens vaker scherprechter blijken te zijn. Maar ik ben in ieder geval van de druk verlost.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten