zondag 7 augustus 2011

Onmogelijk

Ik heb nu gezien waarom ik morgen de eerste handbiker zal zijn die de Stelvio bedwingen zal. Of in ieder geval een uiterste poging zal wagen. Nogmaals, aan de voorbereiding zal het niet liggen. Aan de nooit aflatende stijging en vooral de lengte hiervan van de Stelvio wel. Angstaanjagend, ondoenlijk, gevaarlijk, diepe ravijnen, sneeuw, kou en verkeer zijn de bewoordingen die mij het eerste invallen nadat ik het monster met eigen ogen heb mogen aanschouwen. Met de begeleidingswagen van de jongens van Metropool hebben we comfortabel verkent en misselijk zijn we weer beneden gekomen. Behalve Marcel die als chauffeur fungeerde waren de 3 passagiers misselijk van de totaal 96 haarspeldbochten. Gelukkig konden we na thuiskomst meteen aanschuiven voor het avondmaal. Alles overziend: mijn training van gisteren waar ik alleen de eerste 2 bochten heb gefietst en de ervaringen van vandaag concludeer ik 1 ding. Na dit zal ik mijzelf, anderen en de wereld nooit meer iets hoeven te bewijzen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten