De eerste dag van de vakantie was me er een, zeg. Wat een scheisswetter. Zelfs vanaf de bank, kijkend naar het falen van dhr. Robert Geesink, maar verder zeer aangename beklimmingen in de Pyreneen, voel ik medelijden voor alle jonge gezinnetjes in kletsnatte, veel te kleine tenten die eigenlijk alleen bedoeld zijn om in te slapen. En niet voor modderschoenen en kletsnatte slaapzakken, die vanavond voor jankende, van kou doorkleumde kinderen en dus veel te weinig nachtrust zullen zorgen. Ik heb met hen te doen....
Zelf begon ik mijn eerste vakantiedag met een bezoekje aan Wessel. Ik stond al beter op dan gisteren, iets minder stijf, iets minder pijn. Wel weer heel vroeg.'t Was net 5uur geweest. Dat is toch een kwaaltje van me. Eenmaal de ogen open MOET ik opstaan. Alleen niet voor 5uur, wel vanaf 5uur. Om 9uur waren de pijnstillers al volop in werking en ging het redelijk goed. Wessel constateerde een goed vast zittende onderrug en na een kneedbeurt van 20 minuten heb ik nog een halfuurtje voorzichtig buikspieroefeningen gedaan. Licht gewicht, lage frequentie. Gelukkig was het niet druk en waren de toestellen vrij op de momenten dat ik ze wilde gebruiken. De fiets heb ik vandaag niet gezien, een echte zeldzaamheid de laatste 7 maanden. Morgenvroeg nog eenmaal hetzelfde ritueel en als de stijgende lijn doorzet wil ik morgen toch nog even wat kilometers maken in de buitenlucht,want als ik de vooruitzichten mag geloven is dat nog de enige kans in droog weer te rijden. Ik ben blij dat ik een lange vakantie heb en dus hoop houd op weersverbetering tijdens mijn vakantie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten