Tijdens mijn training van 90 minuten vanavond heb ik mijn eigen power ervaren. Nu weet ik dat de Karel v Egmondstraat geen berg is van enige categorie, maar toch het gaat bergop. 't Is iets meer dan vals plat, toch? Welnu, vanavond op het binnenblad voelde ik de stuwing in mijn rug. Meer stuwing dan ik ooit heb gevoeld in mijn Toyotaatje. Nu zegt dat waarschijnlijk meer over de stuwkracht van mijn Toyota Picnic van 14 jaar oud, dan over mijn power. Laat mij maar in die waan. Ik voel welke sprongen ik heb gemaakt. Voor het gevoel heb ik 3 keer opnieuw de KvE bergop gedaan en telkens weer die stuwing van mijn eigen lijf, een turbo-diesel. En dan te bedenken dat ik een jaartje geleden hooguit de status een puffende 2-tacter was. It feels good....
Tijdens mijn 3 rondjes op de hei daarvoor was ik ook al niet te houden. Daar waar ik altijd werd ingehaald door alles op 2 wielen neem ik nu overal wraak. Bijna alles wat in mijn zicht voor mij rijdt is prooi geworden. (bij wijze van spreken dan....) Ik ben niet te houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten