Gisteren was een enorm inspirerende dag. Ik zal het daarom niet bij 1 berichtje/columnpje laten vandaag. Dus volgers en anderen, ga er maar eens goed voor zitten.
Het was erg druk op de Camerig, nog veel drukker als op bevrijdingsdag. Het is fantastisch om te zien hoe een mens zich zelf kan kwellen om vervolgens met de glorie in het gezicht door het Vijlenerbos herstelt van de martelgang even daarvoor. Er zijn er ook die geen grammetje pijn lijken te hebben. Ik werd even door de politie gesommeerd aan de kant te gaan voor 10 minuten, bleek te zijn voor Olympia's tour. Nou die mannen komen - bergop of niet - gewoon aan 35 km/h voorbij knallen. Maar de gemiddelde liefhebber heeft het vals plat van het Vijlenerbos hard nodig. Zo ook ik. Want na het bos kom de afdeling van de Pannisbergweg of de Groenstraat. Daar ben je heel snel mee klaar en heb je even om echt te herstellen. De verrassing van gisteren zat hem daarin, dat ik na de afdaling meteen weer omhoog mocht. Dus Camerig op, Pannisbergweg af en meteen Groenstraat weer op, terug naar Vijlenerbos. Camerig af, onderaan meteen omdraaien, Camerig op naar Vijlenerbos, Groenstraat af en Pannisbergweg weer op. Dat het ik gisteren 4x gedaan. De zwaarste uitdaging tot nog toe. Waardes: Ruim 4 uur onderweg, dik 40 kilometer (waarvan ca. 50% bergop), HR gemidd 150, max HR 173, Calorien 3318, en om precies te zijn 36.725 achtergelaten hartslagen. Goede waardes ondanks dat ik me niet Top voelde, fitheidtechnisch gezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten