Hoe diep kan een mens gaan? Vandaag heb ik voor het eerst serieuze twijfels over mijn missie. Ik was vandaag supergemotiveerd en voelde me fit. Har om 8h opgepikt en om 9.30h waren we aan de voet van de Camerig. The place to be voor wielrennend Nederland. Ongelooflijk wat er ook vandaag weer een fietsers waren. Echt top! Coach Leo had een nieuw parcours uitgestippeld. Een rondje van 13km: de Camerig (omhoog), Vijlenstraat (omhoog), Vijlenberg (omhoog), Rugweg (omhoog) en dan via de Epenerbaan, Zevenwegenweg, Groenenweg en Camerig (bijna alles dalen) terug naar af. De opdracht was 4 keer dit te volbrengen. Welnu, het zijn er 3 geworden en geen millimeter meer. Al kotsend, hijgend en gedesoriënteerd heb ik het gehaald...bij wijze van spreken dan. Maar ik zal helemaal stuk na 3 uur en 45 minuten ploeteren. Waarvan de derde ronde echt een drama was. Er zijn enkele verklaringen te vinden: 1) Temperatuur was abnormaal hoog ca 28c 2) Mijn 3liter Camelbak gevuld met Long Energy Isostar was al een uur voor einde helemaal leeg 3) Het constant bedanken op aanmoedigingen en complimentjes kost teveel energie 4) Toch teveel/te weinig gegeten en/of gedronken? 5) Teveel last van ongemakken (stuitje, brandende billen)
Ik weet het niet, maar het is tot nu toe niet mogelijk gebleken 4 x de Camerig "te doen"... Angstvallige gedachten worden langzamerhand mijn deel. Geen Glorie? Geen roem en Gladiolen? Geen bijdrage aan de BBC2011? Misschien moet ik wel het gevang in wegens wanprestatie?
Ik ga op zoek naar oplossingen.
A) Ik moet iemand vinden die een kleiner verzet dan 22 x 34 kan regelen, voor de zekerheid (ik heb nu 44/32/22 x 34/30/26/23/20/17/15/13/11, dus kenners: Laat mij weten wie mij kan helpen!!).
B) Mijn stuitje en het vlees daar omheen doen na een 1.5 uur veel pijn/ branden like hell. Iemand een oplossing daarvoor? Ik heb al een speciaal kussen gekocht met een gat, maar door mijn ongelijke billen (vanwege de amputatie) lig ik daar niet goed op/in.
Ben ik desperaat?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten